Kolejną książką na temat której toczyła się dyskusja na marcowym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki była powieść znanego francuskiego dramaturga i powieściopisarza Erica – Emmanuela Schmitta „Ulisses z Bagdadu”.
Autor urodził się 28 marca 1960 roku w Sainte-Foy-Lès-Lyon. Jako kierunek studiów wybrał filozofię. Po studiach zrobił doktorat i wykładał filozofię na Université de Savoie. Ostatecznie zwrócił się jednak ku literaturze, filozofię traktując raczej jako źródło inspiracji. Eric – Emmanuel Schmitt to jeden z najchętniej czytanych francuskojęzycznych pisarzy na świecie. Jego książki przetłumaczono na ponad 30 języków, a sztuki teatralne są wystawiane w ponad 40 krajach.
Bohaterem powieści jest Irakijczyk o imieniu Saad Saad, który niczym współczesny Ulisses wyrusza z ogarniętego wojną Iraku w poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi, swojego Edenu. Dla Saada tym wymarzonym miejscem jest Anglia, gdzie ma on nadzieję na lepsze życie. W wędrówce towarzyszy mu duch ojca, który nie opuści syna w chwilach nawet największego zwątpienia – w chwilach, gdy przy życiu trzyma go tylko jedno – nadzieja.
Książka bardzo poruszyła klubowiczów, zmusiła do zastanowienia się nad losem uchodźców, nad ich samotnością i wyobcowaniem w krajach do których emigrują, nad zadaniem sobie pytania – jaką cenę musieli zapłacić za życie z dala od swoich rodzinnych domów.
Książka pięknie napisana, mądra, z poczuciem humoru, którą czyta się bardzo dobrze. Gorąco ją wszystkim polecamy.
Za miesiąc będziemy rozmawiać o powieści kolumbijskiego pisarza Juana Gabriela Vásqueza „Reputacje”.
